نكوهش رفتار بنى اميه

« 175»

(76) (و من كلام له ( عليه ‏السلام  )) إِنَّ بَنِي أُمَيَّةَ لَيُفَوِّقُونَنِي تُرَاثَ مُحَمَّدٍ ((صلى‏ الله‏ عليه‏ و آله)) تَفْوِيقاً وَ اللَّهِ لَئِنْ بَقِيتُ لَهُمْ لَأَنْفُضَنَّهُمْ نَفْضَ اللَّحَّامِ الْوِذَامَ التَّرِبَةَ. و يروى التراب الوذمة و هو على القلب و قوله (( عليه‏ السلام  )) ليفوقونني أي يعطونني من المال قليلا قليلا كفواق الناقة و هو الحلبة الواحدة من لبنها و الوذام التربة جمع وذمة و هي الحزة من الكرش أو الكبد تقع في التراب فتنفض .

 از سخنان آن حضرت عليه السّلام است (زماني كه سعد ابن العاص از جانب عثمان حاكم كوفه بود براى حضرت در مدينه هديّه و نامه ‏اى فرستاد كه من سواى عثمان براى هيچكس هديّه به اين مقدار نفرستاده ‏ام، حضرت چون نامه او را خواند فرمود):  (1) بنى اميّه از ميراث محمّد «صلّى اللّه عليه و آله» (غنايمى كه به بركت آن حضرت رسيده است) اندكى بمن مى ‏دهند، مانند شيرى كه به بچّه شتر هنگام دوشيدن مادرش داده مي شود، (2) سوگند بخدا اگر بر ايشان تسلّط يافتم آنها را بدور اندازم مانند دور انداختن گوشت فروش پاره‏ هاى جگر يا شكنجه خاك آلود را. (سيّد رضىّ فرمايد:) و در روايت ديگر است التّراب الوذمة و آن بر عكس الوذام التَّربة مى ‏باشد. و معنى ليفوّقوننى فرمايش آن حضرت «عليه السّلام» اينست كه از بيت المال اندكى بمن مى ‏دهند مانند فواق شتر و فواق بمعنى يك بار شير دادن بچّه شتر است از شير مادرش، و وذام‏

 ص176

جمع ذمة است و آن بمعنى پاره شكنبه يا جگر مى ‏باشد كه در خاك افتاده خاك آلوده گردد.